Ανασκόπηση Sigma DP1x

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

20,7x13,8mm αισθητήρας 4,6 megapixel, ζουμ 1,0x (ισοδύναμο 28 mm), 260 g

Οι συμπαγείς κάμερες μεγάλου αισθητήρα, όπως το Sony NEX-5, είναι όλες οι οργισμοί αυτές τις μέρες, αλλά η Sigma πήρε εκεί πρώτα με το DP1 το 2008. Αυτό το τρίτο μοντέλο έχει ένα νέο επεξεργαστή εικόνας και αλγόριθμο αυτόματης εστίασης, αλλά είναι αλλιώς σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητο, με τον ίδιο φακό 28mm σταθερού εστιακού μήκους και τον αισθητήρα Foveon X3 ως τους προκατόχους του.

Συζητήσαμε αυτόν τον ασυνήθιστο αισθητήρα στην ανασκόπηση των DP2. Το μοντέλο αυτό - και ο πρόσφατα ανακοινωμένος διάδοχός του, το DP2x - συνυπάρχουν παράλληλα με το DP1x, με τη βασική διαφορά να χρησιμοποιεί ένα φακό 41mm f / 2.8. Ο ευρυγώνιος φακός 28mm f / 4 της DP1x θα πρέπει να προσελκύσει περισσότερο αυτούς που τείνουν να αποτυπώνουν τοπία και ομαδικά πορτρέτα.

Υπάρχει κάτι περίεργο για την επίμονη απόρριψη της Sigma για σχεδόν κάθε νέα τεχνολογία που βρίσκεται στις σύγχρονες κάμερες. Δεν μπορεί να ανιχνεύσει τα χαμόγελα, τα μάτια που αναβοσβήνουν ή τα μεμονωμένα πρόσωπα - στην πραγματικότητα, δεν περιλαμβάνει καθόλου ανίχνευση προσώπου. Δεν υπάρχουν προεπιλογές σκηνών ή λειτουργία αυτόματης λειτουργίας, αλλά απλά προσφέρουν στους χρήστες μια επιλογή προγραμμάτων, προτεραιότητας διαφράγματος, προτεραιότητας λήψης και τρόπους χειροκίνητης έκθεσης. Απορρίπτει επίσης εντελώς τη φυλή megapixel, με τις 2.640x1.760 φωτογραφίες που αντιστοιχούν σε 4,6 megapixel. Ωστόσο, όπως δείχνει η ανασκόπηση του DP2, ο τρόπος με τον οποίο έχει σχεδιαστεί ο αισθητήρας προσδίδει κάποια αξιοπιστία στο επιχείρημα ότι συλλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερη λεπτομέρεια από έναν αισθητήρα 14 megapixel.

Άλλες πτυχές των απαλλαγμένων από το DP1x χαρακτηριστικών είναι λιγότερο ανταγωνιστικές. Τα βίντεο έχουν εγγραφεί σε ένα 320x240 pixels και δεν υπάρχει έξοδος HDMI. Αντίθετα, το NEX-5 καταγράφει βίντεο 1080p HD σε καλύτερη ποιότητα από τις περισσότερες αποκλειστικές βιντεοκάμερες. Η οθόνη των 2.5 ιντσών, 230.000 pixel, αφήνει πολλά να είναι επιθυμητή, επίσης, να ταιριάζει σε σύγκριση με την αρθρωτή οθόνη του Sony NEX-5, 3 ιντσών, 921.600 pixel. Μας αρέσει ο αποκλειστικός επιλογέας για την προσαρμογή της εστίασης, αλλά υπάρχει ελάχιστη ελπίδα να ελέγξετε τη χειροκίνητη εστίαση χρησιμοποιώντας αυτή την οθόνη.

Το DP1x περιλαμβάνει ένα τυποποιημένο παπούτσι αξεσουάρ - κάτι που το NEX-5 στερεί - το οποίο είναι πλήρως συμβατό με το εύρος φωτοβολίδων της Sigma. Επίσης ξεπερνά το NEX-5 για πρόσβαση σε φωτογραφικούς ελέγχους. Υπάρχει ένα κουμπί κλειδώματος έκθεσης και οι ρυθμίσεις κλείστρου και διαφράγματος έχουν επίσης αφιερωμένα κουμπιά, παρόλο που δεν είναι ετικέτα ως τέτοια. Είναι εύκολο να μετακινήσετε την περιοχή εστίασης σε μία από τις εννέα θέσεις και ένα κουμπί μενού γρήγορης επιλογής παρέχει γρήγορη πρόσβαση σε άλλες βασικές λειτουργίες.

Δεν είναι όμως μια γρήγορη φωτογραφική μηχανή για λήψη φωτογραφιών. Μετρήσαμε 4,5 δευτερόλεπτα για να ενεργοποιήσουμε και να καταγράψουμε ένα καρέ, και 3,1 δευτερόλεπτα μεταξύ των επόμενων βολών. Αυτό είναι το ίδιο με το DP2 - το οποίο είναι αργό για ένα συμπαγές προϋπολογισμό, πόσο μάλλον ένα αυτό το ακριβό. Ένας επεξεργαστής με χαμηλή ισχύ φαίνεται να φταίει σε μεγάλο βαθμό - οι φωτογραφίες χρειάστηκαν 1,5 δευτερόλεπτα για να εμφανιστούν στην οθόνη μετά τη σύλληψη. Η αυτόματη εστίαση μπορεί να είναι ελαφρώς βελτιωμένη, αλλά εξακολουθεί να διαρκεί με ένα δευτερόλεπτο και συχνά αποτυγχάνει να εστιάσει σε ελαφρύ φωτισμό. Η συνεχής λειτουργία έτρεξε σε ένα αξιοσέβαστο 3.3fps αλλά κράτησε μόνο τέσσερα πλαίσια. Η μετάβαση τουλάχιστον σε λειτουργία RAW δεν επηρέασε την απόδοση.